शब्दांनीच पेटतात घरे, दारे, देश आणि माणसेसुदधा (Shabdanich petatat ghare dare desh ani manase suddha Poem) – वामन निंबाळकर
ही कविता शब्दांच्या शक्तीचा गहन विचार आहे. निंबाळकर यांनी अतिशय प्रभावीपणे भाषेचे द्वैती स्वरूप मांडले आहे—शब्द कसे आग लावू शकतात आणि विझवूही शकतात, बांधू शकतात आणि उद्ध्वस्तही करू शकतात. जिवंत प्रतिमा आणि भावनात्मक खोलीद्वारे, ते शब्दांच्या सामर्थ्याबद्दल विचार मांडतात, ज्यामुळे भावना उफाळून येतात, लोक एकत्र येतात किंवा विभक्त होतात. ही कविता शब्दांमध्ये असलेल्या अपार प्रभावावर प्रकाश टाकते आणि सांगते की, भाषा वापरण्याची जबाबदारी किती महत्त्वाची आहे. अगदी एकच शब्द जगावर किती मोठा प्रभाव टाकू शकतो, याची ही कविता जाणीव करून देते.